Krótka historia naszej szkoły

6 września 1963 roku to data, która otwiera historię naszej szkoły. Obowiązki dyrektora Zasadniczej Szkoły Zawodowej objął Sylwester Horczyński (1963 – 1968). 80 uczniów, którzy zdecydowali się podjąć naukę w nowej szkole podzielono na dwie klasy, obie kształciły w zawodzie montera elektronika. Lekcje odbywały się w budynku Zasadniczej Szkoły Metalowej w Tychach przy ul. Nowokościelnej 11. Patronat nad szkołą sprawowało Ministerstwo Górnictwa i Energetyki. W 1966 roku  utworzono 3-letnie technikum górnicze.    

1 września w 1968 roku – szkoła otrzymała wreszcie własne lokum – był to dawny budynek ZEG-u, w którym przeprowadzono generalny remont. Dyrektor Józef Jurek (1968 –1973)  uzyskał dofinansowanie, dzięki któremu  urządzono pracownie języka polskiego, języka rosyjskiego, fizyki i elektrotechniki. Kolejne dotacje pozwoliły na wyposażenie wszystkich pracowni w nowoczesny sprzęt.

1 września 1970 roku otwarto dwie klasy technikum pięcioletniego o specjalności automatyka górnicza.
Dzięki staraniom dyrektora Henryka Wrosza (1973 – 1987) szkoła otrzymała nowy budynek przy alei Bielskiej 100. 1 września 1980 r. odbyła się inauguracja roku szkolnego w nowej siedzibie. Decyzją Kuratorium Oświaty i Wychowania w Katowicach utworzony został zbiorczy zakład szkolny o nazwie: Zespół Szkół Zawodowych Ministerstwa Górnictwa i Energetyki w Tychach.  W jego skład wchodziły: trzyletnie Technikum Górnicze MGiE, pięcioletnie Technikum Górnicze MGiE, Zasadnicza Szkoła Górnicza nr 2 KWK „Ziemowit” w Tychach, Policealne Studium Zawodowe KWK „Ziemowit” w Tychach oraz Zasadnicza Szkoła Zawodowa dla Pracujących ZEG w Tychach.

Złote lata górnictwa to również znakomity czas dla naszej placówki, potocznie nazywanej w mieście szkołą ZEG-owską.

W 1987 roku Henryk Wrosz przeszedł na emeryturę, a obowiązki dyrektora przejął mgr Jan Kosma (1987 – 1990).

Przed  Czesławem Dziubkiem (1990 – 2002), który objął stanowisko dyrektora w 1990 roku stało ogromne zadanie: wyjść z niszy górniczej i dostosować się do wymogów współczesności. Na bazie automatyki górniczej przeprofilowano szkołę.

Byliśmy pierwszą szkołą w mieście, która miała pracownię komputerową, pozwoliło to na otwarcie (w 1992 roku) klasy o profilu elektroniczne maszyny i systemy cyfrowe. Dostęp do Internetu uzyskaliśmy również jako pierwsza szkoła w mieście.

1 stycznia 1993 r. przestaliśmy być szkołą resortowa i zostaliśmy Zespołem Szkół Zawodowych nr 2, podlegającym Ministerstwu Edukacji Narodowej.

Reforma szkolnictwa dała uczniom możliwość zdawania egzaminu maturalnego połączonego z egzaminem wstępnym na wyższą uczelnię. Znakomita opinia, jaką nasi wychowankowie od lat cieszyli się na Politechnice Śląskiej, pozwoliła na wykorzystanie tej opcji.

Dzięki staraniom dyrektora Bogdana Michalaka (2002 – 2004) –  uczniowie w ramach europejskiego programu Leonardo da Vinci odbyli praktyki zawodowe w Norwegii, a w październiku z rewizytą przyjechali Norwegowie. W wyniku kolejnej reorganizacji placówek oświatowych otrzymaliśmy nową nazwę, brzmi ona Zespół Szkół nr 4.
28 kwietnia 2004 roku odbyła się uroczystość nadania szkole imienia Janusza Groszkowskiego  i poświęcenia sztandaru, połączona z obchodami 40-lecia placówki.

Zgodnie z nowym sposobem myślenia o edukacji dyrektor Ewa Jarczyk (2004 – 2009) zaczęła traktować ucznia jako klienta usług edukacyjnych, dlatego też starała się przygotować wraz z nauczycielami jak najatrakcyjniejsze oferty.

Nasi uczniowie zaczęli korzystać z dobrodziejstwa przynależności do Unii Europejskiej. Uczestniczyli w atrakcyjnych programach unijnych (Szkoła szans, Zawód moim atutem), a praktyki zawodowe odbywały się we Francji i w Niemczech. Dzięki staraniom Ewy Jarczyk rozpoczął się generalny remont placówki.

Dyrektor Jarosław Gembka (2009 – 2014) starał się powrócić do tradycji klas górniczych w naszej szkole, umowy podpisane z prezesem Kompanii Węglowej, prezesem spółki Invesys Eurotherm oraz dyrektorem Elektrobudowy S.A. dawały gwarancję pracy dla naszych absolwentów – nie tylko techników górników, ale również elektryków, elektroników i teleinformatyków.

Od 2013 roku uczniowie odbywają praktyki zawodowe również w Rimini we Włoszech.

20 września 2013 r. odbyły się uroczystości związane z jubileuszem 50-lecia działalności szkoły.

1 września 2014 r. decyzją władz miasta do Zespołu Szkół nr 4 im. Janusza Groszkowskiego włączone zostało Gimnazjum nr 5, a obowiązki dyrektora powierzono Rafałowi Kordeuszowi (2014 – 2015).

Od 1 września 2015 r. stanowisko dyrektora objął Zygmunt Marczuk (2015 -2022).

Najlepsi uczniowie mają szansę odbywać praktyki zawodowe poza granicami naszego kraju, we Włoszech, Wielkiej Brytanii,  od 2019 r. w Hiszpanii, a od 2022 r. również w Portugalii.

Szczególną troską otaczał dyrektor kontakty z firmami i zakładami pracy, mając świadomość szybkiego rozwoju nowoczesnych technologii, starał się, aby nasi uczniowie byli dobrze przygotowani nie tylko do podjęcia studiów na wyższych uczelniach, ale byli atrakcyjnymi fachowcami na rynku pracy.

20 lipca 2022 r. zmarł po długiej chorobie Zygmunt Marczuk, a dyrektorem szkoły został Przemysław Sawicki.